boek – Out of the cat box

Gezellig Deens ‘Hyggelen’

Bij Frankrijk denk je al snel aan croissants en de Eiffeltoren, bij Italië aan pizza en Pisa, bij Engeland aan zwarte thee en de Big Ben… Maar welk beeld krijg jij als je aan Denemarken denkt? Eh… Legoland.. En dan?

Personeel op Kopenhagen Airport | Foto: Silvia Roukens

Er zijn zeker overeenkomsten tussen Nederland en Denemarken. Neem een kijkje in Kopenhagen en je ziet niet minder fietsen dan in Amsterdam. Het regent er vaak en in de supermarkt hoef je karnemelk, drop en roggebrood niet te missen. Nog verrassender: de Denen zijn de enigen die echt begrijpen wat Nederlanders met het woord ‘gezelligheid’ bedoelen. En beweren zelfs nog gezelliger te zijn! Say what?

Hygge

Niet alleen heeft de Deense taal er een letterlijke vertaling voor: hygge (uitspraak: ‘hoega‘ met een zachte g). Ook vervoegen ze het als werkwoord en maken er allerlei samenstellingen mee. Zo kun je in het Deens zeggen: op søndagshygge (een gezellige zondag) hyggede (‘gezelligde’) ik me zeer en hyggesnakkede (gezellig kletste) ik uren met mijn cavia in de hyggekrog (knus hoekje)! Kom op, waar blijven die gezellige Nederlandse varianten in de woordenschat?

Of moeten Nederlanders daarvoor eerst net zo hyggelig worden als de Denen? Geluksonderzoeker Meik Wiking legt in zijn wereldwijde bestseller ‘The little book of Hygge – The Danish way to live well’ de link tussen geluk en gezelligheid. De Denen zijn volgens hem zo gelukkig omdat ze hygge zo belangrijk vinden en het overal toepassen in hun leven. Strak Scandinavisch interieur? Zeker, maar dan wel met veel kaarsjes, een open haard, een kussenrijk zithoekje of kerstversiering. Minimalistische kleding? Niet zonder warme sjaal. Etentje met vrienden? Wel in een sfeervol restaurant. En een hug? Dat hoef je de Denen ook niet uit te leggen. Hygge zou er zelfs van afgeleid zijn.

Minder zielen, meer vreugd

Laat nou niet het beeld ontstaan dat de gemiddelde Deen een feestganger is die elke fredagshygge in de kroeg te vinden is. Integendeel. Lang niet alle Denen zijn zo extravert en vinden het juist veel gezellig om thuis lekker met een dekentje op de bank warme chocolademelk te drinken. Of om met hun twee beste vrienden diepe gesprekken te voeren. Introverten hoeven zich daarom niet in te houden en voelen zich gerespecteerd. Feestjes zijn allerminst hygge als je je er ongemakkelijk voelt en eigenlijk liever een boek zou lezen. De extraverten zullen nog steeds liever iets gaan drinken, maar zullen er de thuisboeklezers niet meewarig bij aankijken. Alweer iets waarbij de Denen op een hoger niveau lijken te zitten in hun gezelligheidsbegrip.

Deense iconen

Wat heeft Denemarken nou voor iconen die in je geheugen gegrift raakt als je ze eenmaal gezien of geproeft hebt? Wat dat laatste betreft: Smørrebrød. Een soort roggebrood wat in de Deense versie – alweer – veel beter wordt gedaan. Het beleg heb je er in allerlei kleuren, soorten en smaken. Kom je in Nederland, dan ben je wel klaar met een plakje kaas en radijs, maar de Denen zijn een stuk creatiever. Handig voor als je vegan bent en iets zoekt in een land waar helaas heel vaak vlees wordt gegeten… Vergeet als toetje niet naar de bakker te gaan, want chocolate rye (roggebroodje met chocoladevulling) is ook echt een aanrader.

Danish chocolate rye buns | Foto: nordicfoodliving.com

En een bezienswaardig monument? Die vond ik in Kopenhagen, eenzaam op een kleine rots, starend over het water: de Kleine Zeemeermin. De echte Lille Havfrue !

Edward Eriksen nam zijn vrouw als model voor het beeld | Foto: Silvia Roukens

Bronnen:
– Wiking, M. (2016). The little book of hygge – The Danish way to live well
– Post Online: Danish icon listed among word’s best sandwiches
– NOS.nl: ‘Als je in Nederland nog elke dag vlees eet, dan ben je in de minderheid’

Sweet Bean Paste

Sweet Bean Paste – Durian Sukegawa

Na het lezen van een aantal boeken over zelfontwikkeling, Lord of the Rings en andere pittige literatuur had ik het nodig om weer eens een makkelijk en korter verhaal te lezen. Laat Sweet Bean Paste door Durian Sukegawa hier nu perfect op aansluiten!

Samenvatting

Sentaro wil na een lastige periode zijn leven weer opbouwen en krijgt een baan aangeboden in dorayaki shop Doraharu. Hier maakt hij dagelijks de kleine dubbele pannenkoekjes met zoete rode bonenpasta, ook wel anko genoemd. Hij heeft hier weinig plezier in en hij ziet het dan ook puur als een tijdelijke onderneming om zijn schulden af te betalen. Bovendien is hij helemaal geen zoetekauw en houdt hij dus zelf niet van het gerecht dat hij maakt. Het feit dat de zaak niet zo goed loopt maakt het er niet beter op.

Op een dag komt er een oude vrouw die dorayaki bestelt bij de shop en een praatje aanknoopt met Sentaro. Ze vraagt hem het hemd van het lijf en Sentaro vindt haar maar vervelend. Als de oude vrouw, die zich voorstelt als Tokue, hem vraagt om een baan met minimaal loon vindt Sentaro het helemaal vreemd worden. Hij wimpelt Tokue af en hoopt het hiermee afgesloten te hebben. Kort daarna komt Tokue weer langs de shop en biedt Sentaro een bakje aan met eigengemaakte bonenpasta. Zij vraagt hem dit te proeven en zegt hierbij dat zij al ruim 50 jaar haar eigen pasta maakt. In eerste instantie wil Sentaro het bakje weggooien maar uiteindelijk kan hij de verleiding toch niet weerstaan. Bij de eerste hap is hij direct verkocht: dit smaakt compleet anders dan de kant-en-klare bonenpasta die hij inkoopt en gebruikt voor de verkoop. Als Tokue weer langskomt geeft Sentaro haar, met enige twijfel, een baantje om de anko te maken. Vereiste is hierbij wel dat Tokue achterin de shop blijft en zich niet bemoeit met de klanten. Sentaro is namelijk bang dat zij met haar afwijkende uiterlijk de klanten afschrikt. Hij durft haar ook niet te vragen naar haar vervormde handen en gezicht.

Terwijl Tokue in de daaropvolgende dagen intensief aan de slag gaat met verse anko, zoekt zij toch ook steeds meer contact met de klanten. Vooral de schoolmeisjes praten volop met Tokue en op een gegeven moment vraagt één van de meisjes zelfs wat er met Tokue’s handen is. Tokue legt uit dat zij als kind ziek werd en een moeilijke tijd heeft doorgemaakt maar vertelt niet precies wat.

Dit laat Sentaro niet los en hij besluit op onderzoek uit te gaan. Al snel ontdekt hij welke ziekte Tokue geveld heeft en ook zijn directe baas komt hierachter. Dit leidt tot het ontslag van Tokue maar ook een grootse verandering in Sentaro’s leven.

Boodschap

Omdat ik het verloop van het verhaal erg verrassend en ontroerend vond, ga ik er verder niet te veel over vertellen. De boodschap is het mooiste om zelf te lezen.

De setting tussen de Japanse kersenbloesem, veranderende seizoenen, ups- en downs en opbloeiende vriendschappen maakt dit een simpel verhaal met een complexe onderliggende gedachte. Tevens is het mooi vertaald vanuit het Japans waarbij ik niet het idee heb dat de schrijfwijze verloren is gegaan.

Krijg je na het lezen van deze blog of het boek zelf trek in dorayaki? Lees dan hier mijn recept voor deze lekkernij.

Boek Sweet Bean Paste | Foto: Alexandra Burger

Doraemon

Een robotkat zonder oren uit de 22^ste eeuw die door de tijd kan reizen, dat is zo’n beetje de korte omschrijving van Doraemon. De kat reist terug in de tijd om het jongetje Nobita Nobi bij te staan. Hij is gestuurd door de kleinzoon van Nobita, in de hoop het lot van de familie te verbeteren. Nobita kent namelijk vooral tegenspoed in zijn leven, waardoor de familie in grote schulden zit. De kleinzoon van Nobita hoopt dat Doraemon zijn opa kan helpen om meer succes in zijn leven te krijgen.

Kat zonder oren

Doraemon gebruikt allerlei futuristische hulpmiddelen genaamd dōgu (道具), die hij op kan slaan in een vierdimensionale zak op zijn buik. Je vraagt je misschien af waar zijn oren zijn. Nou, Doraemon kan goed horen, maar zijn oren zijn opgegeten door een muis, waardoor hij ontzettend bang is voor muizen.

Doraemon is een Japanse manga serie die geschreven en getekend is door Fujiko F. Fujio. De manga werd voor het eerst gepubliceerd in 1969. In totaal zijn er maar liefst 1344 verhalen gepubliceerd voor de originele serie. De verhalen zijn grappig, maar bevatten wel morele lessen zoals respect voor ouderen en het tonen van moed. Ook komen er onderwerpen naar voren die te maken hebben met ontbossing en bedreigde diersoorten. De meeste verhalen gaan over de jonge Nobita, die slechte cijfers haalt en gepest wordt door zijn klasgenoten Takeshi Goda (Gian) en Suneo Honekawa. Zijn beste vriendin is Shizuka Minamoto, op wie hij ook verliefd is.

Cultureel icoon

In Japan is Doraemon een cultureel icoon en een essentieel onderdeel van het gezinsleven van de Japanse naoorlogse generatie. Hij wordt ook gebruikt voor campagnes en voor goede doelen. Ook worden er veel spullen verkocht zoals computerspellen, boeken en andere voorwerpen.

In 1982 won Doraemon de Shogakukan Manga Award voor kindermanga en in 1997 de eerste Tezuka Osamu cultuurprijs. De manga verscheen in diverse tijdschriften en in boeken. Ook zijn er animeseries gemaakt en vele films. Ben jij nieuwsgierig geworden? Op Netflix kun je de films ‘Stand by me Doraemon’ (2014) en ‘Stand by me Doraemon 2’ (2020) zien.

Trailer Stand by me Doraemon 2 | Video: YouTube Netflix Anime

Zelf heb ik een paar manga’s gelezen van Doraemon. Ik heb beide delen van de films ‘Stand by me Doraemon’ gezien. Het eerste deel vond ik niet zo best, maar het tweede deel vond ik leuker. Ik vind Nobita niet zo leuk, maar ik vind Doraemon zelf wel grappig. Ik ben altijd meer een liefhebber geweest van Hello Kitty, misschien dat het ook wel een rol speelt. Maar het is altijd goed om grenzen te verleggen en out of the (cat) box te denken. 😉

Bronnen:
– Wikipedia
– Doraworld

De mooiste boeken voor volwassen kinderen

Zonder gêne kan ik zeggen dat ik, naast allerlei andere boekgenres, ook erg van kinderboeken houd. In het bijzonder prentenboeken. Ik denk dat ik dit van mijn moeder heb meegekregen. Zij hield en houdt nog steeds erg van Winnie de Poeh, Nijntje, Jubelientje, et cetera. Als kind had ik prachtige prentenboeken zoals De mooiste vis van de zee, Welterusten Kleine Beer en Max en de toverstenen.

Panda’s

Panda’s zijn mijn favoriete dieren en ik heb dan ook veel schattige boeken met deze bijzondere beer in de hoofdrol. Jon J. Muth maakte de Zen Series over een panda genaamd ‘Stillwater’ die met simpele verhalen de basisbeginselen van zen uitlegt. Op de website van de R. Michelson Galleries in Massachusets kun je enkele van de dromerige illustraties downloaden. Naast de Zen Series schreef Muth ook Hi, Koo! met haiku over de seizoenen.

The Great Wave

Onlangs bracht ik een bezoekje aan de bijzonder fijne boekhandel Mayflower in Leiden. Hier viel mijn blik op een perfecte combinatie: een prentenboek en Japanse kunst! Het van origine Franstalige boek The Great Wave vertaalt de houtprinten van de Japanse kunstenaar Hokusai naar een levendig verhaal met schitterende illustraties. Het is, zoals vaak in de Aziatische kunst en literatuur, een verhaal met vele wijsheden en daarom uiterst geschikt voor jong en oud.

Hello Kitty

Tijdens de laatste dag van mijn rondreis door Japan bracht ik een aanzienlijke hoeveelheid tijd door in een boekwinkel in Fukuoka. Het liefst had ik een extra koffer vol boeken mee teruggenomen maar uiteindelijk koos ik voor Hello Kitty’s Guide to Japan. Vergis je niet: Hello Kitty leert je veel in dit boek! Communicatie, bezienswaardigheden, geschiedenis, cultuur, eten en lifestyle; het komt allemaal aan bod aan de hand van duidelijke en natuurlijk vooral kawaii tekeningetjes.

Aan welke boeken uit je jeugd ben jij nog steeds verknocht? En koop je nu nog weleens kinderboeken?

Quote Genki Kawamura

“Cats and humans have been partners for over ten thousand years. And what you realize when you’ve lived with a cat for a long time is that we may think we own them, but that’s not the way it is. They simply allow us the pleasure of their company.”
Genki Kawamura, If cats disappeared from the world

Quote J.R.R. Tolkien

“All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.”
J.R.R. Tolkien, The Fellowship of the Ring

Lagom lifestyle

‘Niet te veel en niet te weinig’, zo zou je het Zweedse woord ‘lagom’ kunnen omschrijven. Het boek ‘Lagom’, geschreven door Niki Brantmark, gaat over de Zweedse filosofie waarbij het gaat om het vinden van een balans in je leven dat bij jou past.

Het boek heeft een prettig formaat om in je handen te houden (18×13 cm) en de kaft heeft een fijne textuur. De vormgeving van het boek geeft je al een gevoel van rust. Er is goed gekozen voor de juiste balans tussen afbeeldingen, tekst, foto’s en citaten. Het is een fijn boek om iedere dag een aantal bladzijden van te lezen. Niet te veel en niet te weinig dus.

De auteur vertelt over haar eerste kennismaking met Zweden. Haar zomervakantie in Zweden omschrijft zij als volgt: “Lange zomerdagen waar we thuis gebakken wafels met aardbeienjam aan het eten waren, zwemmen in de zee en opwarmen in de zon aan de Zweedse westkust. De dagen waren zorgeloos en simpel. We hadden geen planning, geen luxe maaltijden die we moesten maken en werk kon niet verder van onze gedachten zijn. Het ging om het rustiger aan doen, genieten van het warme weer en het beste maken van wat de natuur te bieden had, omgeven door familie en vrienden. Het was de start van een liefdesverhouding, niet alleen met mijn Zweedse man maar ook met de Zweedse manier van leven.”

Het boek is onderverdeeld in drie delen: ‘lagom’ in je persoonlijke leven, ‘lagom’ in familie en relaties en ‘lagom’ in de wijdere wereld. In elk deel kun je voorbeelden vinden hoe je ‘lagom’ toe kunt passen in je leven.

Deel 1: ruim je huis op, richt het praktisch in (hup naar IKEA), maak een vaas van een oude gloeilamp, richt je huis in met planten die alles overleven, hou het netjes, leer te slapen zoals een Zweed, ga alleen op pad, beweeg, pas je kleding aan op het weer, sta vroeg op en eet gezond.
Deel 2: leer te luisteren, neem een koffiepauze, zorg voor gelijkheid in je relatie, kies voor een ‘lagom’ bruiloft, kies het juiste speelgoed voor de kinderen en hoe vier je de feestdagen op een ‘lagom’ manier?
Deel 3: doe vrijwilligerswerk, wees vriendelijk, respect de natuur, bespaar energie en kweek je eigen groenten.

Ik vond het een leuk boek om te lezen. Er worden veel voorbeelden gegeven over hoe je je leven kunt inrichten op een ‘lagom manier’. Ik heb altijd al een liefdesverhouding gehad met de Zweedse manier van leven. Je maakt ook zeker kennis met de Zweedse cultuur in dit boek. Ik raad je het boek zeker aan als je interesse hebt in een ‘lagom lifestyle’.

Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt

Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt – Haemin Sunim

Tijdens mijn wintersport vakantie in Oostenrijk in maart vorig jaar begon ik in dit boek. Vervolgens heb ik het advies van de titel ter harte genomen en er bewust extra tijd voor genomen. In het bewogen jaar 2020 bleek dit een hele welkome houvast.

Zenboeddhist

Haemin Sunim is een boeddhistische monnik uit Zuid-Korea. Na langdurige opleidingen werd hij leraar zenboeddhisme en werd vooral bekend door zijn Twitteraccount. Hier deelde hij zijn persoonlijke overpeinzingen, ervaringen en spreuken. Doordat hij merkte dat hier veel behoefte aan was bij zijn volgers, besloot hij zijn teksten te bundelen in een boek. Dit boek werd een enorm succes en is tegenwoordig beschikbaar in tientallen talen.

Variatie

De kaft van het boek straalt al rust uit. De inhoud is eenvoudig opgebouwd met een korte beschouwing van 3 à 4 pagina’s. Hij deelt hierbij veelal een persoonlijk verhaal als voorbeeld. Hierna volgen meerdere pagina’s met quotes, waarvan de meeste van Haemin Sunim zelf en een enkele van andere leermeesters of bekendheden. Tussendoor vind je prachtig kleurrijke illustraties.

De thema’s van de hoofdstukken variëren van rust vinden tot zelfontwikkeling en van relaties tot spiritualiteit. Elk thema heeft wel iets herkenbaars voor iedereen en de kleine boodschappen zijn breed toepasbaar. Bij sommige moet je wat meer over nadenken, andere spreken voor zich.

Gun jezelf wat rust

Wat mij erg aantrok was het feit dat het over best diepe onderwerpen gaat maar door de beknopte tekst en fijne inzichten maak je het voor jezelf luchtiger. Persoonlijk helpt mij dit om anders te kijken naar dingen waar ik normaal over zou piekeren. Ik zal dit boek dan ook zeker nog eens erbij pakken als ik worstel met één van de vele onderwerpen en Haemin Sunim’s tweede boek ligt al klaar op mijn nachtkastje!

Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt | Foto: Alexandra Burger

Even lekker niksen

Niets is zo ontspannend als af en toe even lekker niks doen. Net als meditatie geeft niksen je geest de ruimte om even vrij rond te dwarrelen en je lichaam de tijd om even uit een verkrampte houding te gaan. Niksen werkt stressverlagend en dat is weer goed voor onze productiviteit. Maar hoe doe je dat precies, niks doen? Je doet toch eigenlijk altijd wel iets?

Franstalige editie van het boek van Olga Mecking | Foto: Silvia Roukens

De kunst van het niets doen

De Pools-Nederlandse Olga Mecking besloot hier een zelfhulpboek over te schrijven. Ze ontdekte dat Nederlanders er eigenlijk heel goed in zijn en introduceerde het begrip ‘niksen’ als ‘dé kunst van het niets doen, afkomstig uit Nederland!’ Dit wordt dan ook geen boekrecensie, dat ga ik lekker niet doen. Als Nederlandse ben ik inderdaad vrij goed in niksen en vond het dan ook niet nodig om het boek te lezen. Zonder te willen opscheppen geloof ik dat ik er sinds de lockdown steeds beter in begin te worden! Hieronder dus mijn eigen tips voor een gelukkiger, lediger leven.

Wat is niks doen precies? Ik kan het niet omschrijven als ‘het doen waar je zin in hebt’, aangezien je dan nog steeds iets aan het doen bent. Ik noem het daarom liever ‘het niet doen waar je wel of geen zin in hebt’ voor een moment. Dat moment kan een paar minuten duren, en paar uur of zelfs een paar dagen, je kunt de wekker zetten of juist niet. Als je er maar bewust voor kiest om even niet iets nuttigs of inspannends te doen wat je stress of onrust geeft. Ondertussen kun je natuurlijk wel een kopje thee drinken of naar de radio luisteren. Zolang het maar niet teveel afleid naar iets waar je je aandacht op moet richten.

Hoe doe je niks?

Niksen kan voor iedereen iets anders zijn. Voor de één is even een half uurtje hardlopen al niksen, voor de ander is dat hardlopen zo inspannend dat hij daarna een halfuurtje niksen nodig heeft om weer bij te komen. Niksen is het gevoel dat je even niet aan het doen bent wat je eigenlijk zou moeten doen van anderen of jezelf. Ja, ook van jezelf. Sta maar eens stil bij wat je vandaag allemaal tegen jezelf gezegd heb wat je moet doen! Vandaag moet ik opstaan. Moet ik stofzuigen. Moet ik die Zoom-meeting bijwonen. Moet ik echt naar pilates. Niksen is even ‘lalalalala’ terugzeggen met je handen tegen je oren.

En dan… ga je comfortabel liggen, zitten, staan of lopen. Dat is alles. Verder ga je gewoon een beetje mindful om je heen, omhoog en omlaag kijken. Sta jezelf alle gedachten toe die in je opkomen, behalve gedachten die beginnen met ‘Ik moet nu eigenlijk…’ . Vervang die gedachten met ‘Ik mag nu 10 minuten lekker niksen.’ Uiteindelijk is het grote geheim van niksen dat je tegen jezelf zelf ik MAG. Geef jezelf toestemming om even niet aan alle verwachtingen te voldoen die je normaal aan jezelf stelt. Pas als je dat los durft te laten kun je je echt ontspannen. Geef jezelf toestemming om te vertragen. Zelfs al heb je het gevoel dat je door 10 minuten stil te staan in tijdnood komt. Seriously? What if? Wat als vandaag niets lukt en je iets niets af krijgt? Ga je dan dood? Vergaat dan de wereld? Dat klinkt een beetje extreem, maar door het scenario in je hoofd te overdrijven kun je vaak wel zien waarom dat opgejaagde gevoel soms ook gebaseerd op overdreven bezorgdheid is.

Be mindful | Illustratie: JACQIE @jacquidoodles

Stappenplan voor beginners

In ieder geval hoef je niet per sé op de bank voor de tv te gaan hangen om het gevoel van ‘even helemaal niks’ te ervaren. Veel mensen hebben moeite met zo’n aanpak, het is te rigoreus als je gewend bent altijd bezig te zijn en ‘aan’ te staan. Wil je het toch een keer wat serieuzer aanpakken, begin dan met deze kleine grote stapjes op de weg naar niks:

Kies een vrije dag thuis, waarop je geen deadlinedruk of ogen in je rug voelt.
Je kan al na het opstaan aan de slag. Neem de tijd om een lekker ontbijtje te maken voor jezelf en/of je partner, eet dit al dan niet samen op, praat met hem, haar of je kat. Geniet van wat je eet, wat je hoort, wat je uit het raam ziet. Lees ondertussen op je gemak de krant of je appjes. Neem er nog rustig een pot thee of koffie bij. Ga daarna op je gemak stretchen, douchen, opmaken of wat al dan niet je opfrisritueel is. Als het goed is heb je nu al minstens anderhalf uur gevuld met bijna niets doen. Als dat geen goed begin van de dag is!
Nu ben je natuurlijk klaar om aan je bureau te gaan zitten, boodschappen te doen of naar de sportschool te gaan. Maar dat kan best nog wel even wachten. Terug naar de bank!
Bedenk twee belangrijke dingen die je vandaag absoluut moet doen om vannacht goed te kunnen slapen. Een brief posten, een klusje afmaken, de kat borstelen…. Twee dingen! Niet overdrijven. Dan weet je namelijk zeker dat het je gaat lukken en je nog tijd over houdt voor jezelf om … te niksen!
Deze tip komt uit overigens uit dit leuke boek van Tim Ferriss.
Je kan dit nu gelijk gaan doen, maar als je nog even geen zin hebt, beginnen we gelijk met een paar minuten niksen. Blijf op de bank zitten, luister nog even naar het nieuws op de radio of scroll wat mindless verder op je telefoon, doe je ogen dicht of juist open, kijk om je heen naar je mooie kamer, je spulletjes, je planten of je slapende kat die precies het goede voorbeeld geeft.
Denk niet bij alles: ik moet de kamer nog opruimen, dat boek nog lezen, de planten water geven. Probeer eerder te denken: wat heb ik toch een fijn huis, wat ben ik eigenlijk rijk met zoveel boeken en mooie kleren, wat zijn planten en katten toch rustgevend. Of laat je gedachten lekker wegdwalen en ga wat zitten dagdromen. Daar ben ik meestal ook heel goed in, al zeg ik het zelf!
Voel je je al wat relaxter? Goed, dan mag je nu met die vervelende klusjes beginnen. Maak ze af en hou je daarna aan je belofte: dat je daarna de rest van de dag vrij bent. Vrij van alles en iedereen, maar vooral van jezelf. Geen schuldgevoel! Je hebt gedaan wat je moest doen, ook al begon je niet gelijk om 7 uur na een ontbijtje van 5 minuten. En zo niet, dan is er morgen weer een nieuwe dag!
Oefen dit een paar keer en je zult zien dat het steeds makkelijker gaat. Pas op dat je niet verslaafd raakt als je weer naar kantoor moet en daar een half uur uit het raam gaat zitten staren – al heb ik daar zelf overigens niks op tegen. En Olga vast en zeker ook niet. Maar bij twijfel kun je natuurlijk altijd haar boek nog lezen…

Bronnen:
– Olga Mecking (2020), Le livre du Niksen
– Tim Ferriss (2011), The 4-Hour workweek

Leven volgens je bloedgroep

Wederom een boekrecensie en zelfs over twee boeken tegelijk: het oeuvre van Peter D’Adamo. Deze Amerikaanse natuurvoedingsarts deed in navolging van zijn vader onderzoek naar het verband tussen bloedgroep en gezondheid, daarbij ontdekte hij een bijzondere relatie met voedsel. Hij schijnt de enige te zijn die hier bewijs voor heeft gevonden. Wat heel jammer is, want zijn theorieën zijn zeer interessant. Een onderzoek dat de medische onderbouwing aantoont lijkt me nuttig, zeker in deze tijd van de eeuwige discussies over voedsel en wat nu wel en niet gezond voor je is. Het ge-welles-nietes over vlees, gluten, zuivel, vruchtensap en superfoods is met deze boeken snel opgelost.

D’Adamo geeft een simpel en nuchter antwoord: wat gezond voor je is hangt af van je bloed en genen. Zo kunnen mensen met een genotype dat bij bloedgroep O hoort, beter gluten en zuivel mijden. Maar biologisch vlees zou ze een boost geven, evenals bepaalde noten en peulvruchten. De genotypes van bloedgroep A en AB moeten vlees juist mijden als de pest en hebben van gluten weer weinig last. Met B kun je het beste zuivel verdragen en flexitariër worden. Elk voedingsmiddel wordt ingedeeld in de categorie ‘heilzaam’, ‘neutraal’ en ‘te vermijden’. Dat levert soms bizarre lijstjes op: zelfs sinaasappels zouden niet voor iedereen gezond zijn. In ‘Leven volgens je genen’ gaat de auteur nog verder en verdeelt hij zes herkenbare ‘archetypen’, die op meer kenmerken gebaseerd zijn dan alleen bloedgroep.

Prikkelbaar door prikkelbare darm?

Dit is een waardevolle update. Zo zijn er ‘tolerante’, ‘zuinige’ en ‘reactieve’ types, die ieder wijzen op een bepaald wereldbeeld, wat zich gereflecteerd in de werking van je stofwisseling. Van een prikkelbare darm word je als vanzelf, ja ook een beetje prikkelbaar, om maar iets te noemen. Het is niet zo vreemd om dit verband te zien, aangezien je darmen rechtstreeks signalen geven aan je hersenen over hun gesteldheid, zoals Gulia Enders in ‘De mooie voedselmachine’ beschrijft. Hoe dit op je karakter doorwerkt is natuurlijk moeilijk wetenschappelijk te staven, en dit wordt dan ook met veel terughoudendheid gegeven. Toch zie ik verbazingwekkend vaak dat veel van de beschrijvingen kloppen. Er vallen veel puzzelstukjes op zijn plaats. De wereld wordt geregeerd door de ‘reactieve’ types die op een eiwitrijk dieet gedijen. Logisch dat de vleesindustrie maar door kan gaan, vlees is een van oudsher bekende eiwitbron en het verlangen ernaar is eigenlijk een verlangen naar eiwitrijk voedsel – wat echter niet dierlijk hoeft te zijn. Een grappig detail is dat beide boeken voor elke groep varkensvlees afraden en zeewier aanraden.

Behalve je darmen is er nog een hoofdrolspeler: je bloed. Waar ‘Leven volgens je genen’ dit vooral als een indicator gebruikt om je genotype te bepalen, wordt in ‘Het bloedgroepdieet’ uitgelegd hoe het komt dat de verschillende bloedtypen anders op bepaald voedsel reageren. Je bloedgroep is genetisch bepaald, dat maakt volgens de auteur ook dat je vatbaarheid voor bepaalde ziekten deels in je genen ligt. Je kunt je vatbaarheid verkleinen door je immuunsysteem te versterken door het juiste voedsel te eten. De auteur legt ook uit hoe de vier verschillende bloedgroepen afstammen van onze voorouders en welke overlevingsstrategiën deze groepen hadden, waar onze immuunsystemen op gebaseerd zijn.

Eat right 4 your type

Sommige voedingsadviezen in ‘Het bloedgroepdieet’ worden in de herdruk ‘Eat Right 4 Your Type’ uit 2017 en ‘Leven volgens je genen’ ge-updatet, wat nog wel wat vragen oproept. Het lijkt me een goed teken dat de auteur zijn eigen bevindingen bijschaaft (al blijft het meeste overeind) en ik raad je dan ook aan om ‘Eat Right 4 Your Type’ (alleen in het Engels) als aanvulling op ‘Het Bloedgroepdieet’ te lezen. Maar begin vooral met ‘Leven volgens je genen’, het best leesbare en meest overtuigende boek. De andere boeken zijn handig als je wat meer achtergrondinformatie zoekt.

De boeken zijn zowel hoopgevend als praktisch: je hoeft het niet te zien als een dieet, maar als richtlijn voor een gezond leven aangepast op jouw genen en dat je zelf kunt testen. Ik voel me met mijn bloedgroep A – leraar type – beter bij een vegetarisch dieet. Voor de andere typen die zeggen dat ze toch echt vlees nodig hebben: ik snap het nu, dus eet het gerust af en toe een stukje om je goed te voelen. MAAR ik blijf erbij: flexitariër zijn is voor iedereen weggelegd! Hoe flexibel ben jij?

Hou onze blog in de gaten voor het vervolg hierop: Waarom het in Azië heel normaal is om je bloedgroep te kennen en iedereen meteen weet wat dat over je zegt!

Bloedgroeptypes en persoonlijkheid – comic | @bloodtypepersonality

Bronnen:
– Eat Right For Your Type, www.dadamo.com en www.4yourtype.com
– Peter J. D’Adamo, Het Bloedgroepdieet (1999). Oorspronkelijke titel: Eat Right For Your Type (1997).
– Peter J. D’Adamo, Eat Right 4 Your type (2017).
– Peter J. D’Adamo, Leven volgens je genen (2009). Oorspronkelijke titel: The Genotype Diet (2007).