Sweet Bean Paste – Durian Sukegawa
Na het lezen van een aantal boeken over zelfontwikkeling, Lord of the Rings en andere pittige literatuur had ik het nodig om weer eens een makkelijk en korter verhaal te lezen. Laat Sweet Bean Paste door Durian Sukegawa hier nu perfect op aansluiten!
Samenvatting
Sentaro wil na een lastige periode zijn leven weer opbouwen en krijgt een baan aangeboden in dorayaki shop Doraharu. Hier maakt hij dagelijks de kleine dubbele pannenkoekjes met zoete rode bonenpasta, ook wel anko genoemd. Hij heeft hier weinig plezier in en hij ziet het dan ook puur als een tijdelijke onderneming om zijn schulden af te betalen. Bovendien is hij helemaal geen zoetekauw en houdt hij dus zelf niet van het gerecht dat hij maakt. Het feit dat de zaak niet zo goed loopt maakt het er niet beter op.
Op een dag komt er een oude vrouw die dorayaki bestelt bij de shop en een praatje aanknoopt met Sentaro. Ze vraagt hem het hemd van het lijf en Sentaro vindt haar maar vervelend. Als de oude vrouw, die zich voorstelt als Tokue, hem vraagt om een baan met minimaal loon vindt Sentaro het helemaal vreemd worden. Hij wimpelt Tokue af en hoopt het hiermee afgesloten te hebben. Kort daarna komt Tokue weer langs de shop en biedt Sentaro een bakje aan met eigengemaakte bonenpasta. Zij vraagt hem dit te proeven en zegt hierbij dat zij al ruim 50 jaar haar eigen pasta maakt. In eerste instantie wil Sentaro het bakje weggooien maar uiteindelijk kan hij de verleiding toch niet weerstaan. Bij de eerste hap is hij direct verkocht: dit smaakt compleet anders dan de kant-en-klare bonenpasta die hij inkoopt en gebruikt voor de verkoop. Als Tokue weer langskomt geeft Sentaro haar, met enige twijfel, een baantje om de anko te maken. Vereiste is hierbij wel dat Tokue achterin de shop blijft en zich niet bemoeit met de klanten. Sentaro is namelijk bang dat zij met haar afwijkende uiterlijk de klanten afschrikt. Hij durft haar ook niet te vragen naar haar vervormde handen en gezicht.
Terwijl Tokue in de daaropvolgende dagen intensief aan de slag gaat met verse anko, zoekt zij toch ook steeds meer contact met de klanten. Vooral de schoolmeisjes praten volop met Tokue en op een gegeven moment vraagt één van de meisjes zelfs wat er met Tokue’s handen is. Tokue legt uit dat zij als kind ziek werd en een moeilijke tijd heeft doorgemaakt maar vertelt niet precies wat.
Dit laat Sentaro niet los en hij besluit op onderzoek uit te gaan. Al snel ontdekt hij welke ziekte Tokue geveld heeft en ook zijn directe baas komt hierachter. Dit leidt tot het ontslag van Tokue maar ook een grootse verandering in Sentaro’s leven.
Boodschap
Omdat ik het verloop van het verhaal erg verrassend en ontroerend vond, ga ik er verder niet te veel over vertellen. De boodschap is het mooiste om zelf te lezen.
De setting tussen de Japanse kersenbloesem, veranderende seizoenen, ups- en downs en opbloeiende vriendschappen maakt dit een simpel verhaal met een complexe onderliggende gedachte. Tevens is het mooi vertaald vanuit het Japans waarbij ik niet het idee heb dat de schrijfwijze verloren is gegaan.
Krijg je na het lezen van deze blog of het boek zelf trek in dorayaki? Lees dan hier mijn recept voor deze lekkernij.
Out of the cat box 